Ik ben Bianca Ranzijn en ik heb dyslexie en ADD.
Op zich kon ik me met lezen en schrijven aardig redden in mijn dagelijks leven door allerlei ezelsbruggetjes en maniertjes. Oké, langzaam lezen en schrijven bleef altijd. Waar ik het meest moeite mee had, was dat ik niet goed op woorden kon komen en niet goed kon formuleren wat ik in mijn hoofd voor me zag. Dat is in het werkende leven flink lastig als je niet goed aan je baas kunt uitleggen welke oplossingen je voor een probleem hebt. Ook op sociaal gebied kwamen zinnen er soms anders uit dan ik bedoelde.
Lange tijd heb ik mezelf daarom “sociaal contactgestoord” genoemd. Dat drukte enorm op mijn zelfvertrouwen. Dit trekt zelfs door in de kleinste aspecten van je dagelijks leven, zoals niet op een foto willen staan of geen make-up dragen.
In mijn werk liep ik vaak vast door mijn dyslexie. Veel systemen waren te abstract voor mij. Toen ik onderzocht wat dyslexie echt is, ontdekte ik dat het komt door de werking van de hersenhelften en conceptueel denken. Het lag niet aan mij!
Ik volgde de opleiding “Neurodiversiteit, Conceptueel Denken en Dyslexie” en wil dyslexie verder onderzoeken. Ik zoek samenwerkingen met neurowetenschappers en verzekeraars en wil dyslexie beter bespreekbaar maken.
Dyslexie beïnvloedt meer dan taal en lezen. Ik wil je laten zien dat het niet aan jou ligt, dat je niet dom bent—sterker nog, op sommige vlakken ben je juist intelligenter dan anderen.
Wat mag je verwachten? DyslexieAlert biedt je:
Volg ons